Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

"Ελευθερία"

      "Kαι συνέχισα να βάδιζω στο δικό μου μονοπάτι...Δύσβατο,μα δικό μου,κατάδικό μου!
      Και καθώς περπατούσα,βρήκα ένα καθρεφτάκι,μα δεν ήταν σαν όλα τα άλλα...Αλχημιστές το είχαν δημιουργήσει,με κράμα μετάλλου κρυφό και αρχέγονο.Το τζάμι ήταν φτιαγμένο από άμμο θαλασσινό του παραδείσου,που το μάζεψαν αγγέλοι και το ευλόγησαν νεράιδες...Mάγοι και Μάγισσες από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα,το 'χαν στη κατοχή τους για χρόνια χιλιάδες,μυστικό,μην πέσει σε χέρια λανθασμένα...
   Και 'γω κοίταξα μέσα του...Θέαμα ονειρικό αντίκρισα,που μόνο χέρι θεϊκό θα μπορούσε να έχει πλάσει...Δεν μπορώ όμως να το περιγράψω,όσο και αν το θέλω,όσο και αν το προσπαθώ.Το μόνο που μπορώ να πω είναι τα λόγια εκέινης της φωνής : "Μην απορείς...Εσύ είσαι αυτή η εικόνα"
   Ήταν η φωνή της ψυχής,που μου μίλησε,και μου θύμισε ποιος είμαι πραγματικά!
   Kαι τότε ένιωσα το σώμα μου ελαφρύ,έτοιμο να πετάξει...Αυτό ήταν μάλλον η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!"


                                                                                                                (Π.Μ)
     

2 σχόλια:

  1. αυτό το συναίσθημα, μην το θυσιάσεις για κανέναν. πάντα πρέπει να διατηρούμε την ελευθερία μας ακόμα και μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης. αλλιώς πνιγόμαστε ή πνίγουμε τον άλλο από τις δικές μας ανασφάλειες, που προκύπτουν όταν χάσουμε την ελευθερία μας.

    σου μιλά μια γνήσια σκορπιός, που όταν χάσει αυτό το συναίσθημα, μπορεί να καταστρέψει τα πάντα γύρω της.

    να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εκείνο το καθρεφτάκι μακάρι να μπορούσε να καθρεφτίσει όλο τον κόσμο... για να τον δείξει τόσο όμορφο όσο εσύ είδες τον εαυτό σου, για να τον δείξει επιτέλους ελεύθερο...!

    Καλώς σε βρήκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή